De Albanese Rivièra
was een en al turquoise
Albanië - het land dat iedereen op social media ziet voorbijkomen en waar iedereen naartoe wil. Na maanden van reizen rond de wereld met kinderen door diverse continenten, van de tropische paradijzen van Thailand en de Filipijnen tot de uitgestrekte landschappen van Australië, stond deze Balkan-parel eindelijk op onze wereldreis planning. In tegenstelling tot veel andere bestemmingen die we vrij spontaan hadden bezocht, hadden we voor Albanië bewust de tijd genomen om onze route voor te bereiden tijdens ons verblijf op het Griekse eiland Zakynthos.
Nachtelijke grensovergang
Onze Albanese avontuur begon op een typische Balkan-manier: in een bus vol enthousiasteAlbanezen die naar huis terugkeerden. De nachtrit was niet bepaald luxueus, maar wel een authentieke kennismaking met de lokale cultuur. Af en toe wisten we zelfs wat slaap te pakken tussen de bochtige bergwegen door.
Rond zes uur 's ochtends bereikten we de grens - een bijna komische ervaring die perfect de bureaucratische eigenaardigheden van de Balkan illustreert. Eerst moesten alle passagiers uitstappen voor een stempel om Griekenland te verlaten, dan vijf meter verder rijden om opnieuw uit te stappen voor een stempel om Albanië binnen te komen. Absurd misschien, maar het verliep vlot dankzij het vroege tijdstip en de vertrouwdheid van onze medepassagiers met de procedure.
Een land in transformatie
Onze eerste blik op Albanië was adembenemend. Het landschap ontvouwde zich als een prachtig tapijt van ongerepte natuur afgewisseld met uitgestrekte landbouwgebieden. Als gezin dat tijdens hun wereldreis al zoveel verschillende landschappen had gezien, waardeerden we deze harmonieuze mix van mens en natuur enorm.
Twee uur later werden we afgezet in Sarandë, de poort tot de Albanese Rivièra. We hadden bewust gekozen voor een langzamer tempo in Albanië. Reizen rond de wereld met kinderen had ons geleerd dat oppervlakkig sightseeing niet altijd de meest verrijkende ervaring biedt. We wilden de cultuur echt opsnuiven, ook al wisten we dat een land volledig begrijpen in slechts een paar weken een uitdaging blijft.
Ksamil, met recht de Albanese Malediven
Voor onze kustervaring maakten we een uitzondering op onze binnenland-focus en begonnen in Ksamil, het door Instagram uitgeroepen "Malediven van Albanië". Het huren van een auto in Sarandë gaf ons meteen een voorproefje van het feit dat Albanië nog niet volledig is aangepast aan het moderne toerisme. De auto die we kregen was niet bepaald wat je zou verwachten voor een zorgeloze familievakantie, maar na maanden van reizen rond de wereld met kinderen waren we wel wat avontuur gewend.
Ksamil zelf was een fascinerende studie in toeristische transformatie. Het gebied is ontegensprekelijk prachtig - of was dat misschien een betere omschrijving? De bruisende party-cultuur die er is ontstaan, doet sterk denken aan de Spaanse en Griekse eilanden, met zelfs enkele Mexicaanse Tulum-invloeden. Dit had wel iets van de oorspronkelijke charme weggenomen.
Het verkeer in de smalle straatjes verloopt chaotisch, overal rijzen strakke nieuwbouwappartementen op, en zelfs de meest afgelegen stranden worden professioneel aangelegd. Het is duidelijk dat Albanië snel aan het moderniseren is om de toeristenstroom aan te kunnen.
Turquoise perfectie in de baai van Ksamil
Maar dan die baaien - werkelijk verrukkelijk met water in de meest ongelooflijke tinten turquoise blauw. Dit is geen Instagram-filter overdrijving; het water is werkelijk zo helder en blauw als op de foto's. De baaien zijn echter wel overladen met honderden ligstoelen en loungezetels, waarbij elk strand probeert chiquer te zijn dan het vorige.
We installeerden ons op een van die bedden aan het kristalheldere water. De baai was zo kalm dat we een heel eind konden zwemmen naar een ponton midden in de zee. Voor Bruce was dit iets te ver, maar hij kon slim genoeg over een paar aangrenzende stranden lopen en van daar naar ons toe zwemmen - een perfecte oplossing die toont hoe flexibel reizen rond de wereld met kinderen je maakt.
De watersportmogelijkheden zijn eindeloos: suppen, kajakken, waterfietsen, of zelfs zwemmen naar de drie nabijgelegen eilandjes die pittoresk "het hert", "de muis" en "de tweeling" worden genoemd. Hoewel we genoten van de waterfietsen, verpestten ze wel enigszins het mooie uitzicht over het water - er lagen er gewoon te veel.
Praktische tips voor families
Ondanks de drukte zijn er nog steeds voldoende rustige en mooie plekken te vinden, je moet alleen weten waar je moet zoeken. De service is uitstekend en buiten het hoogseizoen is het er heerlijk vertoeven. Echter, ga er geen twee weken naartoe in juli en augustus - het is dan niet alleen extreem heet, maar Ksamil kan ook gewoon niet zoveel toeristen aan.
Ksamil is ook verre van goedkoop, maar het blijft de moeite waard voor een korte rustpauze tijdens je Albanië-bezoek. Onze aanbeveling: maximum drie dagen. Ga wat hoger de berg op, buiten het toeristische centrum, op zoek naar een authentiek restaurantje. Daar kun je met het hele gezin voor ongeveer 15 euro genieten van heerlijke Albanese gerechten.
Een absolute aanrader is de beroemde "mosselfarm", waar je naast het water en de mosselbanken kunt genieten van verse vis en mosselgerechten. Een culinaire ervaring die perfect past bij de kustsfeer.
Butrint is een UNESCO-parel
Voor ons thuisonderwijs programma tijdens de wereldreis was Butrint een absolute must-see. We sloegen bewust "The Blue Eye" over - iets zei ons dat we daar niet moesten zijn - maar Butrint stond wel hoog op onze lijst.
Een grijze dag was eigenlijk ideaal voor dit bezoek, omdat het de hitte wat tempereerde. Het park ligt genesteld in het bos aan de zuidelijke grens en is een UNESCO-werelderfgoedlocatie die een fascinerende reis biedt door verschillende perioden van de geschiedenis.
Wat Butrint zo bijzonder maakt voor gezinnen die reizen rond de wereld met kinderen, is dat je letterlijk kunt dwalen tussen ruïnes die getuigen van de indrukwekkende werken van de oude Grieken, Romeinen en het Ottomaanse rijk. In tegenstelling tot veel archeologische sites waar je alleen van een afstand kunt kijken, mag je hier op, over en tussen de ruïnes lopen. De mix van cultuur en natuur is adembenemend.
De route voert langs spectaculaire uitzichten op het Butrintmeer en de Ionische Zee, en het is verrassend makkelijk om je in te leven in het leven van vroeger. Voor de twee jongsten was de geschiedenis minder boeiend, maar met Bruce speelden we ridder met stokken die we vonden en het houten zwaard dat onze Australische "papa" Wayne voor hem had gemaakt. We gaven een spontane voorstelling in het oude theater en liepen zeer ridderlijk over de oude trappen.
Er leven veel schildpadden in het park, en we eindigden bij het kasteel op de bergtop waar je ook iets kunt drinken. Het viel ons op hoe weinig aandacht er wordt besteed aan toeristen veiligheid - het is echt makkelijk om over de muur naar beneden te vallen. Misschien gaan mensen hier gewoon verstandiger om met eigen verantwoordelijkheid.
Bij de lokale marktjes in het bos kocht ik een flesje zelfgemaakt rozenwater - zowel voor mijn haar als om de lokale economie een kleine boost te geven.
Authentieke ervaringen
Als je buiten het park het meer wilt oversteken met de auto, gebeurt dat met een vlot zoals in Planckendael dierentuin- je hoeft nog net niet zelf aan het koord te trekken. Deze soort authentieke, low-tech oplossingen maken reizen in Albanië zo charmant.
Een van onze meest memorabele ervaringen kwam tot stand door een toevallige ontmoeting. Toen we de bus naar Albanië opstapten, raakten we aan de praat met een jonge Albanees die zijn oma op de bus kwam zetten. Zijn oom heeft een vissersboot in Sarandë en nodigde ons uit voor een vistrip - een perfect voorbeeld van de Albanese gastvrijheid.
Vissen op de Ionische zee
Sinds het begin van onze wereldreis wilden Kris en Senne graag gaan vissen. Op Polillo in de Filipijnen hadden ze dit al op de traditionele manier kunnen uitproberen - 's nachts met grote visnetten de zee in lopen en de vissen zelf doodbijten. Deze keer deden we het gelukkig op de moderne manier: op een boot met vishengels.
We vertrokken vanuit de haven en geen vijf minuten later gooiden we de lijnen al uit. Bijna meteen hadden we twee vissen aan de haak. Ik had mijn jongens nog zelden zo trots gezien! De vis kreeg een klap en mocht dan verder spartelen tot hij dood was - als het te lang duurde, kreeg hij nog een klap. Het leek me iets vriendelijker dan de traditionele bijt-methode, hoewel ik dat oergevoel helaas niet te pakken kreeg.
Tips voor gezinnen
Timing: Vermijd juli en augustus in Ksamil - het is dan te druk en te heet. Mei, juni en september zijn ideaal.
Vervoer: Wees voorbereid op lagere kwaliteit huurauto's, maar laat dit je niet ontmoedigen. Het is onderdeel van de authentieke ervaring.
Accommodatie: Boek buiten de main strip voor meer rust en betere prijzen. Zoek naar lokale AirBnB's met terrassen.
Cultuur: Maak gebruik van de legendarische Albanese gastvrijheid. Locals zijn vaak bereid om unieke ervaringen te delen.
Geschiedenis: Butrint is een must-see voor gezinnen. Bereid kinderen voor met verhalen over Grieken en Romeinen.
Budget: Eet buiten de toeristische zones voor authentieke en betaalbare maaltijden. Zoek de kleine bergrestaurantjes op.
Veiligheid: Wees extra voorzichtig bij historische sites - de veiligheidsstandaarden zijn anders dan wat we gewend zijn.
De Albanese kust heeft bewezen dat dit land terecht op ieders bucketlist staat. Voor gezinnen die een wereldreis plannen, biedt het de perfecte combinatie van natuurlijke schoonheid, rijke geschiedenis en authentieke cultuur. En het beste moet nog komen - het binnenland wacht met nog meer verrassingen en avonturen die het echte karakter van dit fascinerende Balkanland onthullen.
Albanië laat je niet onberoerd, en als onderdeel van een wereldreis met kinderen biedt het waardevolle lessen over gastvrijheid, geschiedenis en de magie van het ontdekken van minder bekende bestemmingen. Het land bevindt zich in een fascinerende transitiefase tussen authentiek en toeristisch, en dat maakt elke ervaring uniek en onvergetelijk.
